Yaşam

Aşkta Patoloji, Patolojide Aşk

Aşk sağlıktır. Aşk mutluluktur. Aşk barıştır. Aşk saygıdır. Aşk birbirini anlamaktır.

Aşk, istikrar içinde “sen ve ben” yaşamaktır. Aşk ben sensiz yaşayabilirim, sen bensiz yaşayabilirsin diyebilir. Aşk birbirimize bağımlı olduğumuz anlamına gelmez, birbirimize bağlı olduğumuzu söyleyebilir. Aşk, sürdürülebilir bir duygu hali içermelidir.

Bunları mantıksal olarak sıralamak kolay değil mi? “Aşk ve mantık” el ele olsaydı, aşk, Alice Harikalar Diyarında’da çok güzel bir benzetme olurdu.

Resim: Aşk ve Nefret, Michael Kiwanuka

Aşk her zaman mutluluk veren, her zaman huzur veren, her zaman istediğimiz gibi yaşanan bir duygu durumu değildir. Bunlar arada geçişler olabilir. İstikrar bu durumda en değerli faktördür. İstikrar, aşkın devamlılığını sağlar.

aşkta “denge”

Aşkın sabit olamayacağını söyleme. Aşk simgesinin bir istikrarı olmalı. Avucundaki kuşu severken çok sıkarsan öldürürsün. Sahip olduğunuz aşkı korumaya çalışırken şiddete başvurursanız onu kaybedersiniz. Aşığın sevdiğine meylinde “anlık, fevri ve geçmiş kötü tecrübelere bürünmüş” hareketler aşk sistemini zedeler.

REAKSİYON-DENGE çifti, patolojinin kökünde bir yerlerdedir. Geçmiş deneyimler hayatta geleceğe yön verir ve geçmişte bizi istikrarsızlaştıran olaylardan uzak durmamıza rehberlik eder. Ancak onları yaşatarak ilerlemeye devam edersek geçmişi istikrar olarak kullanmak yerine hayali bir hayat kurmaya çalışırız.

Aşkta her şey aşk kadar saygıyla da yürütülmeli.

“Saygı” sevginin olmazsa olmazıdır.

Yukarıda sıraladığım “saygı”yı kaybettiğimizde, sevginin destekleyici sütunu çöker. O sırada oradan çıkmak zorundasın. Bu yüzden nasıl gidileceğini bilmek zorundasın. Vazgeçmek bir erdemdir. Sözde saygı ya da sayma gibi davranış oyunları önce türbülansa sonra da çıkmaza sürükler. Sağlıklı bir bağlantı imkansız hale gelir. Köfte aşk sözleri yerini anlamsız suçlamalara bırakıyor. Bu bağ zayıfladığı yerden kopamaz. Önce bağa şiddet, sonra karşıdakine şiddet başlar.

Yıllardır süregelen kadına yönelik şiddetin temelinde kaybedilen saygı var. Şiddeti sadece saygıyla sınırlamak çok gerçekçi olmasa da, her şeyden önce insan saygı duyduğu birine ne sözlü ne de fiziksel şiddet uygulayamaz. Inanılmaz…

Bunları uzatmak çok mümkün. İlerleyen yazılarımda aşkın diğer değişkenlerine de değineceğim sanırım ama bu yazıdan “hikayenin bir kısmını” vermeden bitirmeyelim.

Aşk, gerektiğinde “nasıl gideceğini bilmek” demektir. Aşk, gerektiğinde “vazgeçmeyi” bilmektir.

Ancak, hiç bir insanı kaybetmedim. Sadece zamanı geldiğinde nasıl vazgeçeceğimi biliyordum, hepsi bu.

– Can Yücel…

Biraz düşünelim…

instagram

bağlantılı

Bu makalede ortaya konulan fikir ve yaklaşımlar tamamen yazarlarının özgün fikirleri olup, Onedio’nun yayın politikasını yansıtmayabilir. ©Onedio

haberpinarbasi.xyz

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu